дуб назоўнік | мужчынскі род

  1. Буйное ліставое дрэва сямейства букавых з цвёрдай драўнінай і пладамі-жалудамі.

    • Д. галлё распусціў.
  2. толькі адз. Драўніна гэтага дрэва.

    • Бочка з дубу.
    • Дуба даць (размоўнае) — памерці.

|| памяншальна-ласкальная форма: дубок і дубочак.

|| прыметнік: дубовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)