дуб назоўнік | мужчынскі род
-
Буйное ліставое дрэва сямейства букавых з цвёрдай драўнінай і пладамі-жалудамі.
- Д. галлё распусціў.
-
толькі адз. Драўніна гэтага дрэва.
- Бочка з дубу.
- Дуба даць (размоўнае) — памерці.
|| памяншальна-ласкальная форма: дубок і дубочак.
|| прыметнік: дубовы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)