дрыпаць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

Ісці, дробна і часта ступаючы.

  • Па сцежцы дрыпаў нізенькі чалавечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)