дружыннік,
Той, хто з’яўляецца членам дружыны.
- Дружыннікі князя Ігара.
- Дружыннікі сачылі за парадкам у парку.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
дружыннік,
Той, хто з’яўляецца членам дружыны.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)