дружына, ​, ж.

  1. Узброены атрад пры князю ў старажытнай Русі.

    • Княжацкая д.
  2. Добраахвотнае аб’яднанне людзей, створанае з якой-н. мэтай.

    • Піянерская д.
    • Пажарная д.
    • Народная дружына — добраахвотная арганізацыя, якая дапамагае міліцыі ў ахове грамадскага парадку.

|| прым. дружынны, ✂.

  • Д. эпас.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)