дружбак, ✂, м. (разм.).

Блізкі, шчыры сябар.

  • Сяргей з Рыгорам даўнія дружбакі.

|| прым. дружбацкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)