дружбак назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Блізкі, шчыры сябар.

  • Сяргей з Рыгорам даўнія дружбакі.

|| прыметнік: дружбацкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)