дружба, , ж.

Блізкія адносіны, заснаваныя на ўзаемным давер’і, павазе, супольнасці інтарэсаў.

  • Даўняя д.
  • Д. народаў.

  • Не ў службу, а ў дружбу (разм.) — не па абавязку, а па сяброўскіх адносінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)