драпежнік, ✂, м.

  1. Драпежная жывёліна.

    • Лясныя драпежнікі.

  2. перан. Драпежны (у 2 знач.) чалавек.

  3. перан. Той, хто нажываецца на абрабаванні каго-н., на раскрадванні грамадскага набытку.

|| ж. драпежніца, ✂.

|| прым. драпежніцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)