драпежніцтва, ✂, н.

  1. Спосаб існавання драпежных жывёл (спец.).

    • Ваўкі жывуць драпежніцтвам.

  2. перан. Характар дзеянняў, уласцівых драпежніку (у 2 і 3 знач.).

    • Д. ў лоўлі рыбы.

  3. перан. Драпежніцкае (у 3 знач.) вядзенне гаспадаркі, выкарыстанне чаго-н. драпежніцкім чынам.

    • Лясное д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)