драпацца, ✂; незак.

  1. Мець уласцівасць драпаць.

    • Кошка драпаецца, асцярожна.

  2. Наносіць драпіны адзін аднаму.

  3. Скрэбціся лапамі, зубамі, шукаючы магчымасці пранікнуць куды-н.

    • Мышы драпаюцца пад падлогай.
    • Сабака драпаецца ў дзверы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)