драпаць2, ; незак. (разм. пагард.).

Паспешна адступаць, хутка бегчы наўцёкі.

  • Немцы драпалі з-пад Курска аж пыл курэў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)