драпаць​2 дзеяслоў | размоўнае | пагардлівае | незакончанае трыванне

Паспешна адступаць, хутка бегчы наўцёкі.

  • Немцы драпалі з-пад Курска аж пыл курэў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)