драпаць1, ; незак.

Рабіць драпіны чым-н. вострым, цвёрдым на якой-н. паверхні.

|| аднакр. драпануць, .

|| наз. драпанне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)