драбы, ✂, н. (разм.).

  1. Рэбры, косці.

    • У кароў адны д.

  2. Унутраная апорная частка чаго-н.; каркас, касцяк.

    • Замест хлява драбы стаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)