доўгажыхар, ✂, м.

Чалавек, які вызначаецца сваім даўгалеццем.

  • Гэтаму доўгажыхару 120 год.
  • Дрэвы-доўгажыхары (перан.).
  • Арол-д. (перан.).

|| ж. доўгажыхарка, ✂.

|| прым. доўгажыхарскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)