доўбня назоўнік | жаночы род
-
Прылада для ўбівання чаго-н., забою жывёлы і пад.
- Замахнуцца доўбняй.
-
пераноснае значэнне, пагардлівае Пра тупога, някемлівага чалавека.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)