дошка назоўнік | жаночы род

  1. Плоскі з двух бакоў кавалак дрэва невялікай таўшчыні, які атрымліваецца шляхам падоўжнай распілоўкі бервяна.

    • Сасновыя дошкі.

  2. Школьная прылада, на якой пішуць мелам.

  3. Пласціна, пліта.

    • Мармуровая д.
    • Грыфельная д.
    • Шахматная д.
    • Д. аб’яў.
    • Ад дошкі да дошкі (прачытаць, вывучыць) (размоўнае) — ад пачатку да канца.
    • Ставіць на адну дошку каго з кім (размоўнае) — прыраўноўваць каго-н. да каго-н.

|| памяншальная форма: дошчачка.

|| прыметнік: дошкавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)