дом, ✂, м.

  1. Будынак для жылля або для размяшчэння ўстаноў, а таксама (зб. ) людзі, якія жывуць у ім.

    • Цагляны д.
    • Збегся ўвесь д.

  2. Кватэра, а таксама сям’я, людзі, што жывуць разам, іх гаспадарка.

    • Званілі з дому.

  3. Установа, што абслугоўвае якія-н. грамадскія патрэбы.

    • Д. адпачынку.
    • Д. мадэлей.
    • Д. кнігі.

  4. Дынастыя, род (уст.).

    • Д. Рамановых.

◊

  • Дзіцячы дом — дом, дзе жывуць і выхоўваюцца дзеці-сіроты.

  • Заезны дом — памяшканне для начлегу з дваром для коней.

  • Жоўты дом — бальніца для душэўна хворых.

|| памянш. домік, ✂ і дамок, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)