добразычлівы, ✂, ж. (кніжн.).

  1. Які жадае людзям дабра, прыхільна адносіцца да іншых.

    • Д. чалавек.

  2. Які выражае сваёй сутнасцю прыхільнасць, спагаду.

    • Добразычлівыя словы.

|| наз. добразычлівасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)