добразычлівец, , м.

Той, хто прыхільна, спагадліва адносіцца да каго-н.

  • Гэта быў шчыры д.

|| ж. добразычліўка, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)