добраахвотнік назоўнік | мужчынскі род
-
Чалавек, які добраахвотна уступіў у дзеючую армію.
- Найсці добраахвотнікам на фронт.
-
Той, хто па сваёй ініцыятыве ўзяў на сябе якую-н. работу.
- Ехаць на уборку знайшліся добраахвотнікі.
|| прыметнік: добраахвотніцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)