дэтэктар назоўнік | мужчынскі род

  1. Устройства для пераўтварэння хістанняў высокай частаты ў хістанні нізкай частаты, якія ўспрымаюццы слыхам.

  2. Устройства для выяўлення святла, цеплыні і інш.

    • Д. ядзерных выпраменьванняў.

Дэтэктар хлусні — спецыяльнае устройства для праверкі псіхічнага стану таго, каго дапытваюць, або падвыпрабавальнага.

|| прыметнік: дэтэктарны.

  • Дэтэктарны прыёмнік — прасцейшы радыёпрыёмнік, у якім прынятыя сігналы радыёстанцый не ўзмацняюцца, а толькі пераўтвараюцца ў гукавыя сігналы пры дапамозе крышталічнага дэтэктара.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)