дэспат назоўнік | мужчынскі род
-
Вярхоўны правіцель у рабаўладальніцкіх манархіях старажытнага Усходу, які карыстаўся неабмежаванай уладай.
-
пераноснае значэнне: Самаўладны, жорсткі, бязлітасны чалавек, які не лічыцца ні з кім, ні з чыімі думкамі і жаданнямі.
- Быць дэспатам у сям’і.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)