дэманічны,
-
Уласцівы дэману; каварны і злы.
- Дэманічная натура.
- Д. смех.
-
перан. Які адмаўляе прынятае ўсімі і адрозніваецца моцным, уладарным характарам.- Дэманічная натура.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)