давернік назоўнік | мужчынскі род | спецыяльны тэрмін

Асоба, якая выдала каму-н. даверанасць ад свайго імя.

|| жаночы род: даверніца.

|| прыметнік: даверніцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)