даверлівы,
Які лёгка давярае, адносіцца да ўсіх з давер’ем; заснаваны на давер’і.
- Д. чалавек.
- Даверлівыя адносіны.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
даверлівы,
Які лёгка давярае, адносіцца да ўсіх з давер’ем; заснаваны на давер’і.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)