давалачы, ✂; зак. (разм.).

З цяжкасцю данесці, дацягнуць да якога-н. месца.

  • Ледзь давалок мех бульбы.
  • Хлопцы не змаглі д. лодку да возера.

|| незак. давалакаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)