даўжнік, ✂, м.

Той, хто ўзяў у доўг, пазычыў у каго-н.

  • Жыве нядрэнна сам і мае многіх даўжнікоў.
  • Лічыце мяне сваім даўжніком (я вельмі вам абавязаны).

|| ж. даўжніца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)