даўжнік назоўнік | мужчынскі род
Той, хто ўзяў у доўг, пазычыў у каго-н.
- Жыве нядрэнна сам і мае многіх даўжнікоў.
- Лічыце мяне сваім даўжніком (я вельмі вам абавязаны).
|| жаночы род: даўжніца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)