даручыць, ✂;
-
Ускласці на каго-, што
-н. выкананне чаго-н. - Д. яму праверыць работу.
-
Даверыць каго-, што
-н. чыім-н. клопатам, апецы.- Нагляд за дзецьмі даручылі вопытнай няні.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)