Verbum

дараваць, ✂; зак. і незак.

1. Зняць (знімаць) віну за што-н.

   • Усё можна д., толькі не хлусню.

2. Прабачыць (прабачаць) каму-н.

   • Гэты промах мы можам яму д.
   • Вы мне даруйце за маю нетактоўнасць.

3. зак. Узнагародзіць.

   • Д. грамату.

4. што, каму. Вызваліць ад чаго-н.

   • Д. доўг.
   • Д. зняволенаму волю.

5. даруй (даруйце), пабочн. сл. Ужыв. пры звароце да каго-н. з просьбай прабачыць за што-н.

   • Даруйце, я затрымаўся.

◊

• Дараваць жыццё — памілаваць асуджанага да пакарання смерцю.

• Апошняе даруй (высок.) — развітанне назаўсёды, навек (з нябожчыкам).

|| зак. падараваць, ✂.

|| наз. дараванне, ✂.