дараваць дзеяслоў | закончанае і незакончанае трыванне
-
Зняць (знімаць) віну за што-н.
- Усё можна д., толькі не хлусню.
-
Прабачыць (прабачаць) каму-н.
- Гэты промах мы можам яму д.
- Вы мне даруйце за маю нетактоўнасць.
-
зак. Узнагародзіць.
- Д. грамату.
-
што, каму. Вызваліць ад чаго-н.
- Д. доўг.
- Д. зняволенаму волю.
-
даруй(це), пабочн. сл. Ужыв. пры звароце да каго-н. з просьбай прабачыць за што-н.
- Даруйце, я затрымаўся.
Фразеалагізмы:
- Дараваць жыццё — памілаваць асуджанага да пакарання смердю.
- Апошняе даруй (высокае) — развітанне назаўсёды, навек (з нябожчыкам).
|| закончанае трыванне: падараваць.
|| назоўнік: дараванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)