дарасці, ✂; зак.

  1. Вырасці да якой-н. мяжы, да якога-н. узроўню развіцця.

    • Дрэва дарасло да страхі.

  2. перан. (звычайна з адмоўем «не»), Развіцца ў дастатковай ступені.

    • Да сапраўднага вучонага ён не дарос.

|| незак. дарастаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)