дапасаванне, ✂, н.

Від сінтаксічнай сувязі, пры якой залежнае слова ставіцца ў тым жа родзе, ліку, склоне або асобе, напр.: новы дом, новая хата; я пішу, ты пішаш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)