даніна назоўнік | жаночы род

  1. Даўней: натуральны або грашовы падатак, які плаціла насельніцтва свайму князю, феадалу або пераможцу ў бітве.

    • Абкласці данінай.
    • Сам Царград плаціў даніну Полацку.

  2. кому. Ахвяраванне бедным, якія просяць міласціну.

    • Хадзіў, зняўшы шапку, і збіраў даніну.

  3. пераноснае значэнне, чаго. Аддзяка за што-н.

    • Д. павагі.
    • Д. ўдзячнасці людской.

  4. пераноснае значэнне, чаму. Вымушаная ўступка чаму-н.

    • Д. модзе.
    • Д. часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)