Verbum

даніна, ✂, ж.

1. Даўней: натуральны або грашовы падатак, які плаціла насельніцтва свайму князю, феадалу або пераможцу ў бітве.

   • Абкласці данінай.
   • Сам Царград плаціў даніну Полацку.

2. каму. Ахвяраванне бедным, якія просяць міласціну.

   • Хадзіў, зняўшы шапку, і збіраў даніну.

3. перан., чаго. Аддзяка за што-н.

   • Д. павагі.
   • Д. ўдзячнасці людской.

4. перан., чаму. Вымушаная ўступка чаму-н.

   • Д. модзе.
   • Д. часу.