дамоклаў:
дамоклаў меч (
кніжн. ) — пра пастаянную небяспеку, пагрозу [са старажытнага падання пра сіракузскага тырана Дыянісія, які ў час банкету пасадзіў на сваё месца зайздроснага Дамокла і павесіў над ім на конскім воласе меч].- Знаходзіцца пад дамоклавым мячом.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)