далёкі,
-
Які знаходзіцца, адбываецца на вялікай адлегласці або які мае вялікую працягласць.
- Далёкая планета.
- Д. стрэл.
- Далёкая дарога.
- На далёкіх подступах (таксама
перан. ). - Далёкая старонка без ветру сушыць (прыказка).
- Далёка (
прысл. ) пайсці (таксамаперан. дабіцца поспехаў у жыцці). - Далёка (
прысл. ) зайсці (таксамаперан. выйсці за межы дапушчальнага). - Далёка (
прысл. ) завесці (таксамаперан. мець сур’ёзныя вынікі). Далей у лес — больш дроў (прыказка пра памылкі, блытаніну, якія ўзрастаюць па ходу справы).
-
Аддзелены вялікім прамежкам часу.
- Далёкае мінулае.
- Беларуская казка далёкіх стагоддзяў.
- Да зімы яшчэ далёка (
у знач. вык. ).
-
Які не мае блізкіх кроўных сувязей.
- Д. родзіч.
-
перан. Абыякавы да ўсяго, які мае мала агульнага з кім-, чым-н. - Мы з ім далёкія людзі.
- Д. ад навукі чалавек.
-
Які не мае намеру рабіць што
-н. , думаць пра што-н. - Я д. ад думкі абражаць вас.
-
толькі з адмоўем. Разумны, кемлівы (
разм. ).- Дзяўчына не надта далёкая.
Далёка да каго-чаго, каму-чаму — многа нестае (у параўнанні з кім-, чым
-н. ).
- Гэта выдатны спецыяліст, іншым далёка да яго.
Далёка за —
-
праз многа часу пасля чаго
-н. - Народа скончылася далёка за поўнач;
-
на многа больш чым.
- Яму далёка за пяцьдзесят.
Далёка не (
разм. ) — зусім не.
- Ён далёка не стары яшчэ.
Далёка хадзіць не трэба за чым (
разм. ) — лёгка прывесці прыклад, доказ для пацвярджэння чаго-н.
- За прыкладамі далёка хадзіць не трэба.
Далёка не заедзеш чым або на чым (
разм. ) — многага не даб’ешся, не будзе толку.
- На хлусні далёка не заедзеш.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)