дакучаць

дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

  1. Надаядаць каму-н.

    • Дзеці ўвесь дзень дакучалі бацьку.

  2. Станавіцца непрыемным.

    • За што возьмецца, усё яму адразу ж дакучае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)