дактрынёр назоўнік | мужчынскі род | кніжнае
Чалавек, які ўпарта трымаецца якой-н. догмы, схаласт.
|| прыметнік: дактрынёрскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
дактрынёр назоўнік | мужчынскі род | кніжнае
Чалавек, які ўпарта трымаецца якой-н. догмы, схаласт.
|| прыметнік: дактрынёрскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)