дакрычацца, ​✂; зак.

  1. Моцна завучы каго-н., вымусіць адклікнуцца.

    • Крычаў, крычаў, так і не дакрычаўся вас.

  2. да чаго. Крыкам давесці сябе да непажаданых вынікаў.

    • Д. да хрыпаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)