даказчык, , м. (разм.).

Той, хто даказвае на каго-н., даносіць, нагаворвае.

|| ж. даказчыца, .

|| прым. даказчыцкі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)