даканаць, ✂; зак. (разм.).

  1. Давесці да знямогі, да пагібелі; загубіць.

    • Няволя даканала яго.

  2. З цяжкасцю скончыць, завяршыць што-н.

    • Даканалі ўборку бульбы.

|| незак. даконваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)