даканаць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне
-
Давесці да знямогі, да пагібелі; загубіць.
- Няволя даканала яго.
-
З цяжкасцю скончыць, завяршыць што-н.
- Даканалі ўборку бульбы.
|| незакончанае трыванне: даконваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)