дагаворнік, ✂, м. (разм.).

Работнік, які працуе па дагавору.

|| ж. дагаворніца, ✂.

|| прым. дагаворніцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)