дачка, ✂, ж.

  1. Асоба жаночага полу ў адносінах да сваіх бацькоў.

  2. чаго. Жанчына як носьбіт лепшых рыс свайго народа, грамадства, краіны (высок.).

    • Вера Харужая — слаўная д. беларускага народа.

|| памянш.-ласк. дачушка і дочухна.

|| прым. даччын, ✂ і даччыны, ✂.

  • Даччына сукенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)