дах, ✂, м.

Верхняя частка будынка, якая засцерагае яго ад дажджу, снегу.

  • Чарапічны д.

◊

  • Пад адным дахам (разм.) — у адным доме з кім-н.

|| прым. дахавы, ✂. Дахавае жалеза.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)