Verbum

дацца, ✂; зак.

1. Дазволіць што-н. з сабой зрабіць; паддацца.

   • Сяргееў конь наравісты: не даецца.

2. Быць засвоеным.

   • Матэматыка яму далася лёгка.

3. Стукнуцца чым-н. аб што-н. (разм.).

   • Моцна даўся галавой аб вушак.

4. Стаць прадметам увагі (разм.).

   • Даўся табе гэты пустаслоў.

◊

• Дацца ў знаю (разм.) — запомніцца.

• Дзіву дацца — здзівіцца.

• Не дацца ў крыўду — сумець пастаяць за сябе.

|| незак. давацца, ✂.