дабро назоўнік | ніякі род
-
Усё станоўчае, карыснае.
- Жадаць дабра каму-н.
-
Добрыя справы, учынкі.
- Зрабіць многа дабра людзям.
-
Маёмасць, рэчы, пажыткі.
- У іх куфры поўныя дабра.
-
Што-н. нягоднае, дрэннае (размоўнае іранічны сэнс).
- Такого дабра нам і дарма не трэба.
Фразеалагізмы:
- За мае дабро ды мне ў рабро (з народнай творчасці) — за добрае плаціць дрэнным.
- Няма ліха без дабра (з народнай творчасці) — не ўсё ў благім дрэннае.
- Не з дабра — не ад добрага жыцця.
- Не на дабро — пра тое, што можа прывесці да дрэнных вынікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)