дабро, ​, н.

  1. Усё станоўчае, карыснае.

    • Жадаць дабра каму-н.
  2. Добрыя справы, учынкі.

    • Зрабіць многа дабра людзям.
  3. Маёмасць, рэчы, пажыткі.

    • У іх куфры поўныя дабра.
  4. Што-н. нягоднае, дрэннае (разм. іран.).

    • Такога дабра нам і дарма не трэба.

  • За мае дабро ды мне ў рабро (з нар.) — за добрае плаціць дрэнным.
  • Няма ліха без дабра (з нар.) — не ўсё ў благім дрэннае.
  • Не з дабра — не ад добрага жыцця.
  • Не на дабро — пра тое, што можа прывесці да дрэнных вынікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)