дабрачынец назоўнік | мужчынскі род
Чалавек, які вызначаецца дабрынёй, чула адносіцца да людзей, дапамагае, чым можа.
|| жаночы род: дабрачынніца.
|| прыметнік: дабрачынніцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)