цытра2, , ж. (разм. зневаж.).

Пра расфуфыраную, легкадумную жанчыну.

  • Завёў сабе нейкую цытру.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)