цвыркун, ✂, м.

Насякомае атрада прастакрылых, якое трэннем крылаў утварае строкат.

  • У сенцах аж заходзіўся ц.

|| прым. цвыркуновы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)