цурубалка (цырубалка) назоўнік | жаночы род
-
Прадаўгаваты кавалак дрэва.
- Цурубалкай ледзь не забіла курыцу.
-
Драўляны самаробны гузік у выглядзе кароткай круглай палачкі, падобнай на таўкачык.
- Кажух зашпілены на цурубалкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)