цур, выкл. (разм.).
Вокліч, якім што-н. забараняецца або патрабуецца выконваць якую-н. умову (звычайна ў дзіцячых гульнях).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)