цмок2,
-
Ужыв. гукапераймальна для абазначэння адрывістага гуку, які атрымліваецца раптоўным раскрыццём сціснутых губ. -
вык. Цмокнуў (разм. ).- Хлопчык ц. у шчаку бабулю.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)