цьмець дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне
-
Цьмяна гарэць.
- У зямлянцы цьмела газоўка.
-
Станавіцца цьмяным, менш выразным, цямнець.
- Пад раніцу зоркі цьмеюць.
- Перажытае ўсё больш цьмела, забывалася (пераноснае значэнне).
-
Вылучацца сваім цьмяным колерам, цямнела.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)